Contact



E-mail: info@stichtingjacquesvanmourik.nl


Telefoonnummer:

06-24745806




Home Stichting Agenda Actueel Kunstenaars Collectie Contact


Agenda



22.04.2019

Open dag Bovenste Plasmolen

Lees verder…


13.10.2018

Open dag; sluiting ZOMERexpositie

Lees verder…




STICHTING JACQUES VAN MOURIK

Documenteren, beheren en exposeren van kunstwerken

uit de Kop van Limburg vanaf 1910 tot heden

'DE PLASMOLENSE KOLONIE'


Klik op onderstaande button voor het laatste nieuws




 laatst bijgewerkt 08.04.2020

NEWS


Een schilderij van Jacques van Mourik,

via Texas, terug uit Canada.


Hier vindt u meer informatie en een uitgebreide versie van onderstaand

                            

Begin april 2018 ontving Ietje Pinckers een bericht van de Canadees Robert B. (Bob) Leckie (geboren in Canada, 1948), nu wonende te Texas. Hij kwam met een opmerkelijk verhaal…


Zijn vader, Robert Garnet Leckie (1913-1995), diende tijdens de Tweede Wereldoorlog onder meer in Nederland. Hij was luitenant in dienst van de  Royal  Canadian Army en in september 1944 tot april-mei 1945 als ‘sound ranger’ (= geluids-meter) ingedeeld bij de Canadian  Artillery (= geschutsonderdeel van een leger ter bescherming van de infanterie (= soldaten te voet in  de frontlinie). Met een troepenschip was hij naar Engeland gevaren. Daarna vloog hij over de Atlantische Oceaan en terug naar Noord-Afrika. Hij vervolgde zijn reis naar Italië en langs Rome verder noordwaarts. Na D-Day (6 juni 1944) kwam hij weer naar Engeland en van daar naar Nederland.


In het voorjaar van 1945 trok het legeronderdeel  van Robert Garnet Leckie vanuit Grave en Nijmegen naar Mook – Gennep om die weg vrij te maken en daarna Duitsland in te trekken. Een beroemde Canadese dichter, Earle Birney (1904-1995) zat tijdens de Tweede Wereldoorlog eveneens in het Canadese leger. Hij schreef in deze jaren een gedicht en noemde het: “The Road to Nijmegen”. (“De weg naar Nijmegen”).

Juist in het grensgebied van het  Reichswald hadden de Duitsers zware defensieve troepen gelegerd. Het werden hevige gevechten waarbij in Mook en Middelaar bijna geen steen op de andere bleef. In het prachtige natuurgebied rond de Jansberg in Plasmolen werden alle bomen vernield, langs de hele grens tot aan Venlo toe bleek later!  In september 1944 hadden de inwoners van Mook en Middelaar voor het oorlogsgeweld moeten vluchten en met hen de kunstenaars in Plasmolen. Alles moesten ze achterlaten en voor degenen die te voet (!) naar Groningen of Friesland (zoals Jacques van Mourik en zijn dochter Itie) trokken moet het een barre tocht geweest zijn. Van de schilderijen die zij bij hun thuiskomst in april 1945 terugvonden, dreven er veel in de meertjes rond.


Verborgen mijnen vormden voor de geallieerde troepen een extra gevaar en de alom aanwezige modder maakte het er niet gemakkelijker op. Verhalen van ooggetuigen vermelden ieder voor zich, dat het vanaf de jaarwisseling flink had gevroren, maar dat begin februari de dooi inviel en wegen welhaast onbegaanbaar werden. Later traden ook nog de rivieren Maas en Waal buiten hun oevers. Ondanks alle narigheid zetten de Canadezen hun offensief van Nijmegen naar Kleef en in de omgeving Reichswald- Plasmolen voort.


In die voorjaarsweken  deed luitenant Leckie in zijn functie van ‘sound ranger’ in het ‘niemandsland ‘ zijn werk. Hij nam geluid op met 4 microfoons die verbonden waren met een “4-pen chart recorder” (= grafiek-weergever), een registreertoestel met 4 pennen. Dit was in de Tweede Wereldoorlog een technologische methode. Als er vijandelijk geschut afging stelde de vertraging van het geluid tussen de microfoons de geluids-meter in staat, de locatie van dat vijandelijke geschut te berekenen. Daarna probeerde de eigen artillerie dat geschut uit te schakelen.  


Omdat hij zich vooraan bij de gevechtsgrenzen bevond, was Robert G. Leckie vaak tussen de eerste soldaten die een plaats bereikten waar de Duitsers zich hadden teruggetrokken. Van nature en vanwege zijn functie beschikte hij over een uitzonderlijk geografisch geheugen. Hij schreef over een “Duitse uitgegraven schuilplaats vlak achter een 8 cm. mortierpositie aan de weg naar Gennep ten zuiden van de “2ML ‘Papenweg’ Basis “ tegenover het Reichswald”. (en plakte dat waarschijnlijk achterop het schilderij).  In die geul vond hij een schilderij van een oude man met een pijp, olieverf op hout.  Hij wikkelde het in een lap en bond het vast aan de zijkant van zijn jeep. Toen de oorlog voorbij was stuurde hij het schilderij per schip naar zijn vader in Winnipeg, Manitoba (midden Canada). Toen de vader van Bob Leckie zelf uit Europa terugkwam bij zijn vrouw in Montreal (Z.O.Canada) stuurde zijn vader het schilderij naar hem door. Het hing vanaf die tijd in het huis van de ouders van Bob Leckie.


Robert Garnet Leckie trouwde tijdens zijn opleiding tot soldaat in 1937/1938 met Doris Josephine Bedford (geboren in 1917). Ze hadden een lang en gelukkig huwelijk.


Pas in 2016 verliet moeder Doris dit huis om op 98-jarige leeftijd bij haar dochter in Californië te gaan wonen. Bij die gelegenheid gaf zij het schilderij door aan haar zoon Bob om het veilig te bewaren.'Zoals dat soms gaat had al die jaren niemand enig idee wie de schilder zou zijn, of wiens portret erop stond afgebeeld. Zelf kon de familie de handtekening niet goed lezen. Nu ging Bob Leckie ermee naar een expert die vaststelde dat het werd geschilderd door Van  Mourik en dat het mogelijk een zelfportret was. Het was/is 55 cm. lang met een variabele breedte van ongeveer 48,9 cm tot 49,4 cm. Na enig internet speurwerk kwam Bob terecht bij de website van de Stichting Jacques van Mourik in Mook. Hij nam contact op met mevrouw Pinckers- van Roosmalen, stuurde een foto van het schilderij mee en vroeg of zij meer informatie zou kunnen geven. Zo kwam er een uitgebreide e-mailwisseling tot stand waarvan dit verhaal een weergave is.


Ietje kon aan Bob meedelen dat de Stichting Jacques van Mourik juist deze zomer een expositie heeft met veel werk van Van Mourik zelf en dat er in het Gemeentehuis van Mook nog andere zelfportretten van hem te zien zijn. Hij maakte deze in elke fase van zijn leven. Bij een volgende rondleiding zal Ietje nu ook het opmerkelijke verhaal van Bob Leckie vertellen.

Zij schreef hem dat er goed gezorgd wordt voor de grote Canadese Erebegraafplaats bij Groesbeek en dat daar nog elk jaar op 4 mei ‘The Last Post’ klinkt tijdens een plechtige ceremonie.


Intussen had zij met  de andere bestuursleden van Stichting Jacques van Mourik besloten het verhaal van Bob Leckie over zijn vader aan de directeur van ‘Het Bevrijdings Museum’ in Groesbeek te vertellen. Dit museum is bezig met de organisatie van een tentoonstelling in het voorjaar van 2019 over kunstwerken die in de oorlog verloren gingen. Het nieuw-gevonden schilderij met het opmerkelijke verhaal zou daar mooi bij passen.


Bob Leckie kon Ietje blij maken met de mededeling, dat zijn moeder het schilderij aan de stichting wil schenken. Daarna is het aan Stichting Jacques van Mourik zelf te bepalen waar het het beste tentoongesteld kan worden. Zij zullen het erg waarderen als het schilderij onderdeel wordt van een tentoonstelling over in de oorlog verloren gegane kunst, of in een van de bevrijding door Canadezen, zoals zijn vader destijds.

Begin september 2018 komt hij met zijn vrouw naar Nederland om het schilderij persoonlijk over te dragen.


Bronnen/literatuur

-- E-mailwisseling tussen Ietje Pinckers en Bob Leckie. (april-mei 2018)

– Oorlog over Mook (dagboek van pastoor Jansssen)

-- Jan Labro, Ad Smijers,  Gerrit Thjssen (samenst.), In Swaeren Noodt (uitgegeven door Stichting Heemkundekring De Grenssteen, 1994)

– H. Spruijt in Rond De Grenssteen nr. 1 (1987)

– Earle Birney, “The Road to Nijmegen” (1944/1945)


Op 5 oktober 2019 overleed plotseling


Mia Broekmans – ten Haaf


Met veel verdriet herdenken we haar.

Zij maakte als secretaris deel uit van ons bestuur.

Mia was een betrokken en deskundige collega, 

maar bovenal een aimabel mens.

 

Namens vrijwilligers en bestuur  Stichting Jacques van Mourik.


Het bestuur van Stichting Jacques van Mourik is heel blij u te kunnen melden dat Lee Tonnaer onze nieuwe voorzitter is.

Lee is vanaf februari 2016 een gewaardeerd bestuurslid en  was sinds januari jl. voorzitter ad interim.


Door het overlijden van onze secretaris  Mia Broekmans-ten Haaf was ook deze functie vacant.

Yvonne Pinckers is bereid gevonden de functie van secretaris te gaan vervullen.

We kennen haar al binnen onze stichting; zij verzorgt o.a de website en is actief met catalogiseren.

(Haar schoonmoeder Ietje Pinckers stond aan de wieg van  onze stichting en is nog steeds als vrijwilliger actief betrokken).


We zijn erg blij met een voltallig bestuur de toekomst tegemoet te kunnen gaan.


Open Dag Bovenste Plasmolen trok veel bezoekers.


22 april jl. heeft Stichting Jacques van Mourik op uitnodiging van Stichting Bovenste Plasmolen een mini expositie gehouden bij de Bovenste Plasmolen. De molen uit 1725 was in werking. Het weer werkte mee, er zijn ruim 200 bezoekers geweest. We kijken terug op een mooie dag. Het was bijzonder de werken van de Plasmolense schilders tentoon te kunnen stellen in de omgeving waar zij leefden en werkzaam waren.


Klik op onderstaande link voor een sfeerimpressie van deze dag:

Open dag rondom de Bovenste Plasmolen


De Corona-crisis heeft een enorme invloed op het maatschappelijk leven en op ons aller doen en laten.  Ook de Stichting Jacques van Mourik ontkomt niet aan de gevolgen.


Zoals u wellicht weet waren we met grote voortvarendheid bezig om onze nieuwe eigen locatie KunstLokaalMook in te richten. Alles was erop gericht om op 24 april  de officiële opening te houden en vanaf 26 april elke zondag open te zijn.


De werkzaamheden worden verricht door onze enthousiaste vrijwilligers. De meesten van hen zijn aardig op leeftijd en worden in ‘corona-termen’ geduid als kwetsbare ouderen.

Het bestuur van de stichting vindt het niet verantwoord om op de wijze zoals we tot nu toe gewend waren onze werkzaamheden voort te zetten. Dit heeft tot gevolg dat de geplande openingsdatum zeker niet gehaald zal worden.

Zodra de situatie het toelaat zullen we onze werkzaamheden weer hervatten en een nieuwe datum bepalen. Een en ander natuurlijk volgens de landelijke adviezen.


We realiseren ons dat uitstel van de voorgenomen openingsdatum van KunstLokaalMook een teleurstelling is.

Tegelijkertijd zijn we ons er wel degelijk van bewust dat dit maar een kleinigheid is in vergelijking met de ernstige gevolgen die het voor velen heeft.


We wensen allen die op wat voor manier dan ook, persoonlijk of zakelijk, getroffen worden door deze crisis veel sterkte toe.


Expositie ‘Bezet, bevrijd & geplunderd’

 


Vrijheidsmuseum Groesbeek  

17 januari tot 12 april 2020



Robert G. Leckie , luitenant in dienst van de Royal Canadian Army, trof tijdens WO II een geschilderd portret van een man aan op een deur van een verlaten schuilkelder. De zon scheen op het werk en de afbeelding raakte hem. Leckie heeft het schilderij van de deur gehaald, het in een doek gewikkeld en meegenomen. Elke avond, waar hij ook sliep, zette hij het werk naast zijn slaapplek. Het portret werd een soort talisman voor hem. Ruim 70 jaar hing dit schilderij boven de haard in Canada bij de familie Leckie.  


In 2018 nam de familie Leckie contact op met Stichting Jacques van Mourik nadat ze eindelijk hadden ontcijferd wie de maker van dit werk was. De zoon van Robert Leckie heeft het portret, het bleek een zelfportret van Jacques van Mourik, in 2018 teruggebracht naar Mook.  


Het schilderij ‘The old man with pipe’ is te zien bij de tentoonstelling in het Vrijheidsmuseum.


Meer informatie over het opmerkelijke verhaal rond dit schilderij is op onze website te lezen.


GEZOCHT portretje door Jacques van Mourik!


De stichting is bezig met een zoektocht in verband met een vraag van een mevrouw. Ze is als kind geschilderd door Jacques van Mourik. Na de oorlog is er tegenover het huis

van Jacques van Mourik enige jaren een Moluks kamp geweest. Jacques van Mourik heeft vele portretjes gemaakt van de kinderen die er woonden. De betreffende mevrouw heeft ooit ‘haar portretje’ zien hangen in een winkel in Nijmegen. We hebben tot op heden 6 portretjes getraceerd maar de match zat er niet bij.


Mocht u een dergelijk portretje in huis hebben zou u dan een foto willen sturen aan ons secretariaat via

info@stichtingjacquesvanmourik.nl





     Voorbeeld van een portretje dat in onze collectie zit.

     Dit is niet het portretje van de  betreffende mevrouw.